Uprawa smardz

Rosnące smardze: kulinarna rozkosz na wyciągnięcie ręki.

Smardze, te delikatne i smaczne grzyby, o dziwnych kształtach i delikatnym smaku, są bardzo popularne w wykwintnej kuchni. Ich wyjątkowy aromat i delikatna konsystencja sprawiają, że są chętnie wybieranym składnikiem wielu potraw.

Znane ze swojego wyjątkowego aromatu i intensywnego smaku, smardze są często uważane za luksusowy składnik wysoko ceniony przez miłośników dobrej kuchni.

Tradycyjnie smardze zbierano w stanie dzikim, ale dzięki niedawnym odkryciom chińskiego naukowca możliwe jest obecnie ich skuteczne uprawianie, mimo że na całym świecie rozpoczęto eksperymenty z uprawą smardze już od co najmniej 100 lat.

W tym artykule przybliżymy różne etapy uprawy smardze, od przygotowania podłoża po zbiór grzybów. Należy jednak pamiętać, że ta uprawa odbywa się poprzez zakup licencji, zarówno dla profesjonalistów, jak i osób prywatnych, o ile proces uprawy smardzów jest opatentowany.

Wybór gatunku smardz

Smardze należą do rodzaju Morchella i wyróżniają się charakterystycznym mózgowym kształtem. Składają się z kapelusza o strukturze plastra miodu, zwanego kapeluszem, połączonego z wydrążoną i często prążkowaną stopą. Smardze występują w szerokiej gamie kolorów, od jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Wyróżniają się także jędrną konsystencją i delikatnym zapachem, czasem przypominającym orzech laskowy.

Istnieje kilka gatunków smardz, ale dwa główne to Morchella esculenta i Morchella elata. Do uprawy proponuje się odmianę Morchella elata.

Smardze nadają się do uprawy, ponieważ istnieją podgatunki saprofityczne, które mogą wyrastać z podłoża i nie muszą wiązać się z drzewem, aby rosnąć.

Przygotowanie podłoża

Podłoże jest kluczowym elementem w uprawie smardze. Powinno być bogate w materię organiczną i dobrze wentylowane. Jako podłoże można zastosować mieszankę ziemi doniczkowej, słomy, trocin i kompostu. Możesz również dodać dodatkowe elementy, takie jak pokruszone skorupki jaj, mech torfowy lub fusy z kawy, aby wzbogacić podłoże.

Ideałem jest możliwość uprawy smardze w naturalnym środowisku. Jakes morlle pouwysłany dans les dlaêts de feuiluzja, postaraj się znaleźć odpowiednie miejsce do sadzenia z glebą zasobną w materię organiczną (można ją wzbogacić obornikiem) i wilgotną (przy jednoczesnym dobrym osuszeniu), a przede wszystkim z Strefy ombragées nadal odbierać un peu de lUmi du słońceil, wózek les morlle ont besoin d"un peu de lUmi dla se swójveloper.

Smardze preferują dobrze przepuszczalne gleby, które umożliwiają swobodny przepływ wody. Unikaj gleb zbyt gliniastych, które wręcz przeciwnie zatrzymują wodę i są mało przepuszczalne. Należy jednak unikać skrajności: gleba gliniasta jest lepsza niż piasek piaszczysty.

Jaka jest różnica między glebą piaszczystą a gliniastą? Piaszczysta gleba składa się głównie z piasku, a zatem z dość grubych cząstek. Gleby te mają tendencję do bardzo dobrego filtrowania wody, ale także bardzo szybkiego wypłukiwania, co nie jest zbyt dobre dla zachowania składników odżywczych. Wręcz przeciwnie, gleba gliniasta jest właściwym kompromisem między glebą gliniastą a piaszczystą: dobrze przepuszcza wodę, zachowując jednocześnie składniki odżywcze.

Podsumowując: gleba piaszczysta jest przeciwieństwem gleby gliniastej. A gleba gliniasta jest interesującym środkiem pośrednim między tymi dwoma.

Na koniec nie zapominaj, że smardze rosną na glebach od neutralnych do zasadowych (wapienne).

Inkubacja podłoża

Po inokulacji zarodnikami smardz podłoże należy utrzymywać w warunkach sprzyjających wzrostowi smardz. Na tym etapie niezbędna jest kontrolowana temperatura i wysoka wilgotność.

Tworzenie grzybni

Podczas inkubacji zarodniki kiełkują i rozwijają się w sieć włókien zwaną grzybnią. Ten krok może zająć kilka tygodni lub nawet miesięcy, w zależności od warunków środowiskowych. Okres siewu smardze tradycyjnie przypada na okres od końca października do początku listopada. W Bretanii siew smardze może być późniejszy do końca grudnia. I odwrotnie, w bardzo zimnych regionach smardze można wysiewać wiosną po ostatnich dużych przymrozkach.

Zestaw owoców

Gdy grzybnia jest wystarczająco rozwinięta, podłoże jest gotowe do zawiązania owoców. Wiąże się to ze stworzeniem określonych warunków sprzyjających powstawaniu grzybów. Wysoka wilgotność, dobra wentylacja i niewielki wzrost temperatury mogą sprzyjać pojawianiu się smardzów.

Zbiór smardzów

Zbiór smardzów odbywa się wiosną (mniej więcej od końca marca do końca maja), kiedy grzyby osiągają pełną dojrzałość. Ważne jest, aby zbierać je delikatnie, aby uniknąć uszkodzenia grzybni i umożliwić przyszłe zbiory. Smardze można zbierać wielokrotnie w ciągu sezonu wegetacyjnego, co czyni je bardzo produktywnymi uprawami.

Konserwacja i zarządzanie

Uprawa smardze wymaga regularnej pielęgnacji, która zapewni prawidłowy rozwój grzybów. Obejmuje to kontrolowanie wilgotności, temperatury i wentylacji, a także zapobieganie chorobom grzybiczym i szkodnikom owadzim.

Wykorzystanie uprawianych smardzów

Po zbiorze, uprawiane smardze można wykorzystać w wielu pysznych daniach. Można je smażyć na patelni z masłem, dodawać do sosów, zup lub risotto, a nawet suszyć do późniejszego wykorzystania.

Korzyści z uprawy smardz

Uprawa smardz ma wiele zalet w stosunku do dzikich zbiorów. Po pierwsze, zapewnia przewidywalne i regularne zbiory. Ponadto zmniejsza presję na dzikie populacje smardzów, które często są nadmiernie eksploatowane. Uprawa smardz daje również możliwość kontrolowania warunków uprawy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości smardz.

Podsumowując, uprawa smardze jest satysfakcjonującym zajęciem dla miłośników grzybów. Postępując zgodnie z tymi krokami, możesz cieszyć się świeżymi i pysznymi smardzami. Rozpocznij więc przygodę z hodowlą smardzów i delektuj się tym skarbem gastronomii. Udanej uprawy!

Uważaj, istnieje wiele witryn, które nie są zbyt poważne i pozbawione skrupułów w stosunku do swoich klientów: sprawdź powagę witryny, zanim zaczniesz kupować zestaw do uprawy smardze. Zaufanym francuskim liderem jest France Morilles z siedzibą w Bordeaux.